Potencial de abuso y farmacología humana de la mefedrona (4-MMC, 4-metilmetcatinona)

Autor/a

Papaseit Fontanet, Esther

Director/a

Farré Albaladejo, Magí

García-Algar, Óscar

Fecha de defensa

2016-05-25

ISBN

9788449064463

Páginas

340 p.



Departamento/Instituto

Universitat Autònoma de Barcelona. Departament de Farmacologia, de Terapèutica i de Toxicologia

Resumen

La mefedrona (4-MMC, 4-metilmetcatinona) es un análogo sintético de la catinona, la sustancia psicoestimulante contenida en el khat. Químicamente es un derivado de la feniletilamina que comparte la misma estructura que la 3,4-metilenodioximetanfetamina (MDMA, éxtasis) y otros derivados anfetamínicos. A partir de 2008, el desabastecimiento de 3,4-metilenodioximetanfetamina (MDMA, éxtasis) convirtió a la mefedrona en una de las nuevas sustancias psicoactivas (NSP) más populares y la alternativa legal al éxtasis, por sus propiedades euforizantes y entactógenos. La aparición de efectos indeseables, intoxicaciones e incluso casos de muertes asociados a su consumo propició en algunos países su fiscalización en 2010. Hasta la fecha de redacción de esta memoria, no se han publicado resultados experimentales de sus efectos farmacológicos ni de su farmacocinética en humanos, solo se dispone de datos experimentales en modelos animales de experimentación. Objetivos. El objetivo de esta Tesis doctoral fue evaluar los efectos farmacológicos agudos de la mefedrona en humanos y conocer su potencial de abuso relativo, determinar los parámetros farmacocinéticos básicos de la mefedrona en humanos así como comparar los efectos farmacológicos y la farmacocinética de la mefedrona con los de la MDMA. Métodos. Se diseño un ensayo clínico unicéntrico, aleatorizado, doble ciego, cruzado y controlado con placebo (comparador neutro) y MDMA (comparador activo). Las tres condiciones de tratamiento consistieron en la administración oral de 200 mg de mefedrona, 100 mg de MDMA y placebo. Esta dosis de mefedrona se seleccionó a partir de los resultados del estudio piloto en el que se evaluaron dosis de 50, 100, 150 y 200 mg de mefedrona. Se seleccionó la de 200 mg por su similitud a la dosis de 100 mg de MDMA. Sujetos. Participaron un total de 25 voluntarios sanos consumidores recreativos de psicoestimulantes (12 de ellos participaron en el estudio definitivo). Variables. Se evaluaron parámetros farmacodinámicos mediante la medición de variables fisiológicas, subjetivas y emocionales y rendimiento psicomotor. Además se obtuvieron muestras de sangre para la determinación de concentraciones plasmáticas de mefedrona, MDMA y sus metabolitos. Se calcularon sus parámetros farmacocinéticos básicos. Resultados. La administración de mefedrona provocó un aumento de la presión arterial, la frecuencia cardíaca y el diámetro pupilar además de inducir sensaciones de euforia, bienestar, placer, estimulación y cambios leves en las percepciones. Estos efectos se iniciaron a los 30-45 minutos y se prolongaron hasta 2-3 horas. La administración de mefedrona presentó una buena tolerabilidad y no se registraron efectos indeseables graves. Las concentraciones plasmáticas máximas de mefedrona fueron de 134,64 ng/ml (51,75-218,30) y se alcanzaron a las 1,25 horas post-administración. La semivida de eliminación de la mefedrona fue de 2,15 horas. La administración de MDMA provocó los efectos psicoestimulantes prototípicos tanto a nivel fisiológico como de efectos subjetivos (inicio 0,45 minutos-1 hora y duración 4 horas) y las concentraciones plasmáticas máximas fueron consistentes con las determinadas en estudios previos. La semivida de eliminación de la MDMA fue de 7,89 horas. Los efectos farmacológicos de la mefedrona fueron similares a los producidos por la MDMA aunque con un inicio más rápido y una menor duración. La menor duración de acción podría explicarse por una eliminación más rápida. Estas diferencias podrían justificar, en condiciones reales, un patrón de consumo más compulsivo con el fin de prolongar la duración de los efectos deseados y en consecuencia un riesgo aumentado de toxicidad. Conclusiones. Los resultados sugieren que la mefedrona podría tener un potencial de abuso elevado como el de otras anfetaminas y la MDMA, pero su corta duración de acción podría condicionar mayor compulsión de abuso.


Mephedrone (4-methylmethcathinone, 4-MMC) is an analogue of cathinone the active natural psychostimulant present in khat leaves. Chemically it is a phenylethylamine similar to 3,4-metylenedioxymethamphetamine (MDMA, ecstasy) and others amphethamine derivatives. From 2008, the shortage of MDMA became mephedrone in one of the most popular novel psychoactive substances (NPS), and the legal alternative to ecstasy because its pleasurable and entactogen effects. The notification of clinical adverse events, severe intoxications and unexplained deaths related to mephedrone consumption contribute to its ban in most countries in 2010. At present, there is no human research available on its pharmacological effects in humans under controlled and experimental administration. Objectives. The objectives of this Thesis/Dissertation were to evaluate the clinical pharmacology of mephedrone and its relative abuse liability, determine basic pharmacokinetics of mephedrone and to compare the mephedrone pharmacological effects and pharmacokinetics to those of the MDMA. Methods. Design was unicentric, randomized, double-blind, crossover, and placebo (neutral comparator) and MDMA (active comparator) controlled clinical trial. The three treatment conditions consisted in the oral administration of 200 mg of mephedrone, 100 mg of MDMA and placebo. This dose of mephedrone was selected based on the results from a pilot study which evaluated increasing doses of 50, 100, 150 and 200 mg of mephedrone. It was selected the dose of 200 mg for its similitude to the dose of 100 mg of MDMA. Subjects. A total of 25 healthy male volunteers recreational users of psychostimulants participated (12 of them participated in the final study). Variables. Pharmacodymanics parameters including the measurement of physiological, subjective and emotional effects and psychomotor performance were evaluated. Blood samples were obtained to determine for mephedrone, MDMA and its metabolites. Essential pharmacokinetics parameters were calculated for both mephedrone and MDMA. Results. The administration of mephedrone produced an increase in arterial blood pressure, heart rate and pupil diameter. It induced subjective feelings of euphoria, wellbeing, pleasure, stimulant-like effects and mild change in perceptions. These effects started at 30-45 minutes and persisted during 2-3 hours. Mephedrone administration was well tolerated and no serious adverse events were presented. Maximal plasma concentrations values for mephedrone were 134.64 ng/ml (51.75-218.30) and peaked at 1.25 hours post-administration. The elimination half-life for mephedrone was 2.15 hours. The administration of MDMA produced its prototypical psychostimulant effects, physiological and subjective (started 45 minutes-1 hour and total duration 4 hours) and maximal plasma concentration values were consisted with those determinated in previous studies. The elimination half-life for MDMA was 7.89 hours. Pharmacological effects of mephedrone were similar to those produced by MDMA although with a more rapid onset and a shorter duration of effects. The shorter action duration is probably related to its short elimination half-life. These differences could explain, in real live conditions, a more compulsive pattern of use in order to prolong the duration of the desired effects and consequently an increased risk of toxicity. Conclusions. The results suggest that mephedrone could exhibit a high abuse liability as other amphetamines and MDMA but its shorter duration could explain a more compulsive pattern of use.

Palabras clave

Mefedranona (4-metilmetcatinona); Mephedrone (4-methylmehcathinone); 3,4-metilenedioximetanfetamina (MDMA, éxtasis); 3,4-methylenedioxymethamphetamine (MDMA, ecstasy); Farmacologia humana; Human pharmacology

Materias

613 - Higiene en general. Higiene y salud personal

Área de conocimiento

Ciències de la Salut

Documentos

epf1de1.pdf

5.406Mb

 

Derechos

L'accés als continguts d'aquesta tesi queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/es/
L'accés als continguts d'aquesta tesi queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/es/

Este ítem aparece en la(s) siguiente(s) colección(ones)